UHDSTREAMS

သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား””ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့””အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ” ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ […]

ကျွန်မနာမည် သီဒါ။ အသက်က ၃၈။ ခင်ပွန်းက ကိုမျိုးအောင်။ သူက ကျွန်မထက် ၅နှစ်ကြီးတယ်။ သူ့နာမည်ပဲ စီးသွားလား မသိ။ ကျွန်မတို့မှာကလေးမရှိဘူး။ နည်းမျိုးစုံနဲ့ ကြိုးစားပေမဲ့ အချည်းနှီးပါပဲ။ နောက်ဆုံးလက်လျှော့လိုက်ရတယ်။ ကိုမျိုးအောင်က စီးပွားရေးသမား။ တခါတခါ နယ်ဖက်ကို ခရီးထွက်တတ်တယ်။ သူ ခရီးထွက်ရင်တော့ ဘေးအိမ်က […]

ဖဲပွင့်များကိုကြည့်ရင်း ဖြိုးငယ်ငယ်စိတ်ပျက်သွားသည်။ စိုးရိမ်စိတ်တွေကလည်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဒါနဲ့ဆိုသူမဒီနေ့ (၂)သိန်းလောက်ရှုံးနေပြီ။ သူမတွင်ပါလာသောဆွဲကြိုးကလည်း ပေါင်ထားပြီးပြီ အိမ်ရှင် မစုစုဆီမှာ။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမသိ။ သူမကိုယ်က ဖဲကိုဝါသနာပါနေတာခက်သည်။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာဝန်ထမ်း။ ဖဲရိုက်တာကို လုံးဝမကြိုက်။ သို့သော်ဖြိုးငယ်ငယ်ကား ဝါသနာကိုမလျျှော့နိုင်။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ရုံးသွားတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲက မစုစုတို့အိမ်မှာ ဖဲသွားသွားရိုက်သည်။ ယခုလည်း […]

ဖြစ်ရပ်မှန်လေးပါ။ နာမည် လိပ်စာလွှဲထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်လောက်က မန္တလေးမြို့ ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာပေါ့ ငမျိုးဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရှိတယ်။ ငမျိုးက ကားဘော်ဒိ ပြင်တဲ့ အလုပ်လုပ်တယ်။ ရိုးသားတယ်။ ကြိုးစားတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သက်ကြီးနဲ့ ကေတီဗွီ သွားလေ့ရှိတယ်။ နောက်ပိုင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သက်ကြီးက […]

ခိခိ … မမထား … အဖုတ်ကြီးက အသံတွေ ထွက်နေတာ ” ” ထွက်မှာပေါ့ … မင်းပဲ မညှာမတာ … လိုးထားတာကို ” ” အဲလိုတော့ မပြောပါနဲ့ … မမထားရာ … ကျနော်က မမထားကို ဖြည့်စီးပေးတာပါ […]

အချိန်က ည ၉နာရီခွဲလုပြီ။ ရန်ကုန် မအူကုန်းရပ်ကွက်သည် နေ့လည်ဘက်တွင် လူစည်ကားသလောက် ညနက်လာလျှင် လူအသွား အလာက ပြတ်လာမြဲဖြစ်သည်။ ၁၂၃လမ်းထဲရှိ ‘ထွန်းတောက်’ ဆေးခန်းထဲတွင် ဒေါက်တာကိုလတ်တယောက်ထဲ စာထိုင်ဖတ်နေမိ၏။ မိုးဖွဲဖွဲရွာနေသည်မို့ ည၈နာရီကျော်လောက်ကတည်းက ဆေးခန်းကို လူနာမလာတော့ … ၉နာရီခွဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်အထိတော့ လူနာ မလာလည်း […]

စောပီဖိုး တယောက် ထိုင်းနိုင်ငံနယ်စပ်က ဒုက္ခသည်စခန်းကနေပြီး အမေရိကန်ပြည်ကို ရောက်ရှိလာပြီးနောက် ပထမဆုံး လုပ်ရတဲ့ အလုပ်က ကုလားထမင်းဆိုင်မှာ အကူ ထမင်းချက် ဖြစ်သည် ။ သူနဲ့ အတူတူ လာခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်းစောအယ်စေး က သူလုပ်တဲ့ ကုလားထမင်းဆိုင်ရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လမ်းတဖက်တချက်က ကလပ် မှာ ပုဂံဆေးတဲ့အလုပ် […]

“ သား…သား….သားရေ…” “ ဒုန်း…ဒုန်း…ဒုန်း…..သား..သားရေ..” တံခါးကို တဒုန်းဒုန်းထု၍ အော်နှိုးနေသော သူ့အမေအသံကြောင့် ထွန်းထွန်း ဖျတ်ခနဲ လန့်နိုးလာသည်။ “ ဗျာ… မေမေ…လာပြီ… လာပြီ….ခဏ ” ထွန်းထွန်း အိပ်ရာက ဗြုန်းခနဲထလိုက်ပြီး မွေ့ယာဘေးတွင်ရှိသော အရက်ပုလင်းကို ကပျာကယာ ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်မည်အပြု […]

“ရှူး……..ဟား” လေယာဉ်ပေါ်က အဆင်းတွင် အေးမြပြီး လတ်ဆတ်သော ရန်ကုန်ဧ။် ဒီဇင်ဘာလေကို တဝ ရှူပြစ်လိုက်သည်။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု နှောင့်နှေးသော နိုင်ငံတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော လူငယ်သဘာဝ အတိုင်း အများနည်းတူ စွန့်စားကာ မြို့ပြလူနေမှု စနစ် ရှေ့ရောက်နေသော ဂျပန်တွင် ကျောင်းတက်ရင်း အလုပ်လုပ်နေသည်မှာ ၃ နှစ်ကျော်လေပြီ။ […]

ကျွန်မကျူရှင်ကို နောက်ကျမှ ရောက်သွားပြန်သည်။တံခါးကို ဖွင့်ကာ စာသင်ခန်းထဲ ဝင်ရန် ခွင့်တောင်းလိုက်တော့ ဆရာက သင်နေတာကိုရပ်ပြီး လှမ်းကြည့်သည်။ ”မင်း ထပ်ပြီးနောက်ကျပြန်ပြီ။လာ မြန်မြန်ဝင်။နောက်တစ်ခါ ဆို နောက်မကျစေနဲ့။ဆရာက အချိန်တိကျမှကြိုက်တာ အားလုံးမှတ်ထားနော်’ အတန်းသားတွေ ရှေ့တွင် အပြောခံနေရ၍ မကြည်ချင်သည့်စိတ်က တိုသွားသည်။ ” ၁၅မိနစ်လောက်ပဲ နောက်ကျတာပါ […]