ဆွေမာက မျက်လုံးလေးမှိတ် ဆိုဖာလေးကိုကိုင်ပြီး တီးတိုးငြီးငြူနေတယ်။ …အိုးးးးးအားးးးး မမ သီဒါ ကောင်းးလိုက်တာ…

ကျွန်မနာမည် သီဒါ။ အသက်က ၃၈။ ခင်ပွန်းက ကိုမျိုးအောင်။ သူက ကျွန်မထက် ၅နှစ်ကြီးတယ်။ သူ့နာမည်ပဲ စီးသွားလား မသိ။ ကျွန်မတို့မှာကလေးမရှိဘူး။ နည်းမျိုးစုံနဲ့ ကြိုးစားပေမဲ့ အချည်းနှီးပါပဲ။ နောက်ဆုံးလက်လျှော့လိုက်ရတယ်။ ကိုမျိုးအောင်က စီးပွားရေးသမား။ တခါတခါ နယ်ဖက်ကို ခရီးထွက်တတ်တယ်။ သူ ခရီးထွက်ရင်တော့ ဘေးအိမ်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူကောင်မလေး ဆွေမာလင်းက ကျွန်မရဲ့ တိုးတိုးဖော်ပေါ့။ သူက စာလည်းတော်ပါတယ်။ ပြင်ပဗဟုသုတလည်း ရှိတယ်။ ကိုမျိုးအောင်က အပြာကားကြည့်ရတာကို သဘောကျတယ်။ အိမ်မှာသူစုဆောင်းထားတဲ့ အပြာခွေတွေ ဒုနဲ့ဒေး။ အိမ်မှာ အင်တာနက်ဆင်ထားပြီး ဒေါင်း လုပ်ထားတဲ့ အပြာကားတွေက 2TB hard disk နဲ့အပြည့်။ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ခြေရင်းမှာ 55 ” TV နဲ့ Bluray စက်ဆင်ထားတယ်။ ကြည့်လိုက် အပြာကားထဲကအတိုင်း လိုက်လုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ညားကာစကတည်းက အတူကြည့်လာတော့ ကျွန်မလဲ ဝါသနာပါလာတယ်။ တခါတလေ သူမရှိလည်း ကျွန်မတယောက်တည်း ကြည့်တတ် အာသာဖြေတတ်နေပြီ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဝန်ခံရရင် ကျွန်မလည်း ရမက်ထန်ပြီး အပြာကားတွေ စွဲလမ်းနေပါပြီ။ အချိန်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ ကျွန်မက နာထန် တယောက်ဆိုတာ သိလာရတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်အမျိုးသမီးတွေတွေ့ရင် လိုက်ငေးမိတယ်။ ကိုမျိုးအောင်နဲ့အပြိုင်ပေါ့။

ကျွန်မလည်း သူတော်စင်မဟုတ်ဘူးလေ။ ကိုမျိုးအောင်နဲ့ မရခင်ကတည်းက ကျွန်မ အပျိုစင်မဟုတ်တော့ဘူး။ အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့ တလမှာ နှစ်ခါ သုံးခါလောက်ပဲ ဆက်ဆံဖြစ်တော့တယ်။ အပြာကားတွေကတော့ကြည့်ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ အိမ်ရှင်မသက်သက်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်မကဘာအလုပ်မှ မယ်မယ်ရရမရှိဘူး။ အားနေတဲ့ အချိန်ဆို ဇာတ်ကားတွေ ဒေါင်းလုပ်ပြီးကြည့် စာအုပ်ဖတ်နဲ့ အချိန်ဖြုန်းရတယ်။ အထူးသဖြင့် လိင်တူ ဇာတ်လမ်းတွေ ပေါ့။ လိင်တူ ကားတွေကြည့်ရတာ ကျွန်မရဲ့ ရမက်တွေပိုထကြွလာတတ်တယ်။ ကြည့်ရင်းနဲ့လည်း အာသာဖြေတတ်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ကိုမျိုးအောင်ခရီးထွက်သွားတော့ ဆွေမာက ကျွန်မအဖော်ရအောင် လာအိပ်ပေးတယ်။ ဆွေမာက ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးပါပဲ။ တခုရှိတာက သူမရင်သားတွေက အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ဖွံဖြိုးနေတယ်။ ကျွန်မပဲ အပြာကားတွေကြည့်တာများပြီး အတွေးလွန်နေတာလားမသိ။ ဆွေမာလာအိပ်တဲ့ညဆို သူမနဲ့ စာအုပ်အကြောင်း ဇာတ်ကားတွေအကြောင်း တခြားအကြောင်းအရာတွေအစုံ ဆွေးနွေးရင်း အချိန်ကုန်တယ်။ သူမနဲ့ စကားစမြည်ပြောရတာ ပျော်ဖို့ကောင်းပါတယ်။ တစ်ည ဆွေမာလာတော့ ကျွန်မတို့အိပ်ခန်းတံခါးကို လော့မချထားမိဘူး။ ဆွေမာကလဲ အသံမပေးဘဲ ကျွန်မမသိအောင် ဝင်လာပြီး စနောက်နေကျ။ အိမ်တံခါးမကြီးကတော့ ပုံမှန် သူလာပြီးမှပိတ်တယ်။ အိပ်ခန်းကျတော့ အပြာကားကြည့် တကိုယ်ရေအာသာဖြေနဲ့ဆိုတော့ လော့ချထားတတ်တယ်။ အဲဒီညမှ မေ့ပြီး လော့မချဖြစ်ဘူး။

ဆွေမာ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာတော့ ကျွန်မက အပြာကားကြည့်ရင်း အာသာဖြေနေတဲ့အချိန်။ လက်ချောင်းတွေက ပိပိလေးထဲမှာ။ နှုတ်ကလည်း ငြီးငြူနေမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ မသိစိတ်က လူရှိနေသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ လှည့်ကြည့်တော့ ဆွေမာက TV ကိုငေးကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မ ရုတ်တရက်ဆွံ့အသွားတယ်။ ပြီးမှ သတိဝင်လာပြီး ဘရာနဲ့ ပင်တီပြန်ဝတ် TV ကိုပိတ်တယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောဖို့ ဆွေမာ့ကို အသနားခံတယ်။ လူတွေသိကုန်ရင် ရှက်လွန်းလို့ သတ်သေ လုပ်မိနိုင်တယ်လို့ ပိုပိုသာသာလေးပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်မပြောတော့မှ ဆွေမာလဲ သတိပြန်ဝင်လာတယ်။ ဆွေမာကခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ဘယ်သူမှမပြောပါဘူးလို့ ကတိပေးတယ်။ ကျွန်မလဲ စိတ်ချရအောင် ဆွေမာ့ကိုကျိန်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဆွေမာ နည်းနည်းတော့ တုန်လှုပ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလဲ သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းပြီး ရှင်းပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မ အိမ်ထောင်ရေးသုခမပြည့်ဝတဲ့ အကြောင်းတွေပေါ့။ ဒါကြောင့်လဲ အပြာကားကြည့်ပြီး အာသာဖြေမိပါတယ်ပေါ့။ ခေတ်ရဲ့ သမီးပျိုပီပီ ဆွေမာ သဘောပေါက်ပါတယ်။ သူရော အာသာဖြေလား မေးတော့ ဆွေမာ ခေါင်းငုံ့ထားပြီး နှုတ်ဆိတ်နေတယ်။ ကျွန်မ နည်းနည်းရဲလာပြီး ဆွေမာ့ခေါင်းလေးကို ဆွဲမော့လိုက်တယ်။ မျက်လုံးချင်းဆိုင်အောင်ကြည့်ပြီး နူးနူးညံ့ညံ့နဲ့ …ဒါ ရှက်စရာမဟုတ်ဘူး သမီးရယ်။ မမရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်လဲ သမီးသိနေပြီပဲ။ သမီးအကြောင်းလဲပြောပြပေါ့။ ခံစားချက်တွေမျှဝေကြမယ်လေ… ဆွေမာ့ကိုနှစ်သိမ့်လိုက်တယ်။ ဆွေမာပြောပြတဲ့ သူ့အကြောင်းကြားရတော့ ကျွန်မတုန်လှုပ်သွားတယ်။ သူ့ရဲ့ ကျူရှင်ဆရာမ ဒေါ်လဲ့လဲ့ကိုနဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်နေတယ်တဲ့။ ကျွန်မလဲ ဆွေမာ့ကို အားပေးပြီး အကြောင်းစုံဖွင့်ပြောပြဖို့ ပူဆာမိတယ်။ ဆွေမာ့မိဘတွေက ရုံးဆင်းနောက်ကျတော့ သူတို့အိမ်မှာ ဆရာမနဲ့ ဆွေမာနှစ်ယောက်တည်းရယ်။ ဆရာမက မည်သို့မည်ပုံပြုလုပ်လိုက်သည် မသိ။

ဆယ်တန်းကနေ အခုထိ ပုံမှန်ဆက်ဆံဖြစ်နေတယ်တဲ့။ စနေ တနင်္ဂနွေ ရုံးပိတ်ရက်ကလွဲလို့ နေ့တိုင်းပဲ။ ဘယ်လိုမျိုးဆက်ဆံလဲ ကျွန်မ စပ်စုကြည့်တယ်။ ဆရာမက ဆွေမာ့ကို အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ခိုင်းပြီး တကိုယ်လုံးအနှံ့နမ်းတယ်တဲ့။ ပြီးမှ နို့တွေဆုပ်နယ်စို့ပေးတယ်။ ပိပိလေးကို သေချာလျက်ပေးတယ်တဲ့။ ဒါကြောင့် ဆွေမာ့နို့တွေက အရွယ်နဲ့ မမျှအောင် ဖွံ့ထွားနေတာဖြစ်မယ်။ ဆရာမကိုလဲ ဆွေမာက သူလုပ်ပေးသလိုပြန်လုပ်ပေးရတယ်တဲ့။ ဆရာမက ယောက်ျားတန်ဆာတုပါယူလာပြီး ဆွေမာ့ပိပိလေးကို လိုးပေးတယ်တဲ့။ ဆရာမက ဆွေမာ့အပျိုရည်ကို တန်ဆာတုနဲ့ ပျက်စေခဲ့ပြီးပါပြီ။ အတိုချုံးပြောရရင် တရက်ကို ၂နာရီလောက် ဆွေမာ ဆရာမနဲ့ ပုံမှန်သာယာနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မက အပြာကားကြည့် အာသာဖြေနေခဲ့ရတယ်။ ဆွေမာပြောပြတာ နားထောင်ပြီး ကျွန်မရမက်တွေထကြွသောင်းကျန်းလာတယ်။ ပိပိလေးကလဲ အရည်ရွှမ်းလာပြီ။ ဆွေမာ့ပခုံးပေါ်လက်လေးတင်ပြီး တိုးတိုးမေးလိုက်တယ်။ …ဆရာမနဲ့ လုပ်ရတာ သဘောကျလား… …အင်းးအရမ်းပဲ… ဆွေမာရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ဖြေတယ်။ ကျွန်မ အဆင့်တက်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ဆွေမာ့ကို ဖက်ပြီး …မမကို ကူညီပါလား ဆွေမာ… …ဘယ်လိုလဲ ဟင် မမ… …မမနားကိုကပ်ပြီး ဖက်ထားရုံလေးပါ… ဆွေမာအံ့အားသင့်သွားပေမဲ့ အရမ်းတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူက စိတ်ပူပင်တဲ့ပုံနဲ့ …အန်ကယ်မျိုးအောင် သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ… …သမီးလဲ ဘယ်သူ့မှမပြော မမလဲ ဘယ်သူ့မှမပြောရင် ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲကွယ်… ကျွန်မ ဆွေမာ့ကို တင်းတင်းလေဖက်ထားပြီး ခေါင်းကိုပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကလဲ သူမဘယ်လိုလှကြောင်း လိင်ဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်းပြောပေးတယ်။ …သမီး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ နေ့တိုင်း ကာမရဲ့အရသာခံစားရတာ ကံကောင်းတယ်ကွယ်… ပြောရင်းနဲ့ ကျွန်မ ဆွေမာ့ပခုံးပေါ်ခေါင်းလေးမှီထားတယ်။ လက်ကိုတော့ ဆွေမာ့ရင်သားတွေဆီလှမ်းလိုက်တယ်။ တီရှပ်ပေါ်ကနေ ဆွေမာရင်သီးလုံးလေးတွေကို ဆွဲကစားပေးတယ်။ ဆွေမာလဲ တုန့်ပြန်လာတယ်။

ကျွန်မစိတ်တွေထိန်းချုပ်လို့မရတော့ဘူး။ တီရှပ်ထဲ လက်ထည့်ပြီး ဘရာအောက်က ရင်သားတွေကိုဖျစ်ညှစ်တယ်။ ဘယ်လိုတွေတောင် ဖွံ့ထွားနေပါလိမ့်။ ကျွန်မရဲ့ရင်သားတွေက အသေးကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ဆွေမာ့ဟာတွေကိုတော့ မမီ။ …အကျီ်ၤချွတ်လိုက်ပါလား ဆွေမာ… ဆွေမာ တုန့်ဆိုင်းတွေဝေခြင်းမရှိဘဲ တီရှပ်ကိုချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျွန်မလဲ သူ့ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဝိုး ကျွန်မမြင်ဖူးသမျှထဲ အကြီးဆုံးပါပဲ။ …အပြာကားတွေထဲကဟာတော့မပါဘူးပေါ့။ သူတို့က ခွဲချင်တိုင်းခွဲထားကြတာလေ။ ဆွေမာ့ရင်သားတွေက မခွဲစိတ်မပြုပြင်ထားဘူး။… ကျွန်မ ရမက်ဇောအဟုန်လောင်ကျွမ်းပြီး ကိုယ့်အခြေအနေတောင်ကိုယ်မေ့သွားပါတယ်။ ပြည့်တန်ဆာမတယောက်လို ပြုမူမိတော့တယ်။ ဆွေမာ့ရင်သားတွေကို ညှစ်တယ် နမ်းတယ် ရင်သီးလုံးတွေကို ဆွဲစို့တယ်။ ဆွေမာက မျက်လုံးလေးမှိတ် ဆိုဖာလေးကိုကိုင်ပြီး တီးတိုးငြီးငြူနေတယ်။ …အိုးးးးးအားးးးး မမ သီဒါ ကောင်းးလိုက်တာ… ဆွေမာ့နို့တွေစို့ရင်း ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဆွေမာ့စကပ်လေးကိုလှန်ပြီး ပေါင်တွေကိုစနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲကားလိုက်တယ်။ ဆွေမာ့ပင်တီလေးက အချစ်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေတာမြင်တော့ ကြည်နူးမိတယ်။ ကျွန်မရဲ့ လိင်စိတ်တွေလဲအရမ်းကိုထကြွသောင်းကျန်းနေပါပြီ။ ဆွေမာ့ပင်တီကို လျက်လိုက်တယ်။ အချစ်ရည် ညှီစို့စို့အနံ့လေးက နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတယ်။ အရသာက ငံကျိကျိလေး။ ကိုယ့်အရည်တောင်ကိုယ် အရသာမခံဖူးခဲ့တဲ့ သီဒါ အခုတော့ ဆွေမာ့ပိပိရည်ကြောင့် ရမက်ထန်နေရပြီ။ ဆွေမာက ပင်တီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး တုန်ရီလှိုက်မောနေတဲ့အသံနဲ့ …မမ အစိလေးကိုလျက်ပေး အထဲက လက်ချောင်းထည့်ပေး… ဆွေမာ့စကားကို နာခံမိတယ်။ အဲလိုလုပ်ပေးနေရတာလဲ ကျေနပ်နေတယ်။

ဘယ်လိုကျေနပ်နေတာလဲဆိုတာတောင်မပြောတတ်ပါဘူး။ …ဘုရားရေ ကျွန်မက လိင်တူချစ်တင်းနှော စစ်စစ်တယောက်ပါလား… ဆွေမာ့ ရသာဖူးအစိလေးကို တရှိုက်မက်မက်လျက်ပေးနေရင်း ကျွန်မ ပိပိလေးဆီစိတ်ရောက်သွားတယ်။ ညာဘက်လက်ချောင်းတွေက ဆွေမာ့ပိပိလေးကို ထိုးသွင်းလိုးနေတယ်။ အားနေတဲ့ ဘယ်လက်နဲ့ ပင်တီကို ဆွဲဖက်ပြီး ပိပိလေးထဲလက်ထည့်ဖို့လုပ်တယ်။ ဆွေမာက အဲဒါကိုမြင်သွားတယ်။…လုံးဝ မထိလိုက်နဲ့ မမ အဲဒါ သမီးအတွက်… ကျွန်မ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ဆွေမာ့ကိုလဲ ဆွဲထူတယ်။ ဆွေမာပါးကိုနမ်း တင်ပါးတွေကိုဆုပ်နယ်ရင်း ကုတင်ပေါ်ခေါ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်က ဘရာနဲ့ပင်တီကို ချွတ်လိုက်တယ်။ လုံးဝအဝတ်မဲ့သွားတယ်။ ဆွေမာလဲ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်တယ်။ ကျွန်မ ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ရင်း …ဆွေမာ မမတကိုယ်လုံး သမီးသဘောရှိပါပဲ… ဆွေမာ့လိင်အတွေ့အကြုံက အသက် ၁၈နှစ်နဲ့ မလိုက်အောင် ရင့်ကျက်နေပါပြီ။ ဆရာမဒေါ်လဲ့လဲ့ကိုက ဆွေမာ့ကို ဆရာစားမချန် အိတ်သွန်ဖာမှောက်သင်ပေးထားပုံပါပဲ။ ဆွေမာက ကျွန်မ လက်ချောင်းခြေချောင်းလေးတွေက အစစုပ်နမ်းပြီးမှ ပိပိကိုလျက်ပါတယ်။ တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ အရသာထူးပါပဲ။ ဆွေမာနဲ့ မဆက်ဆံခင်က ကျွန်မ မိန်းမချင်း ပိပိလျက်ရမှာ ရွံ့မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ တကယ်ဆက်ဆံတော့လဲ ပိပိလျက်ပေးရတာကို သာယာနေမိပြန်ပါပကော။ ကိုမျိုးအောင် ပြန်မလာမချင်း ဆွေမာနဲ့ လိင်ဆက်ဆံခဲ့တယ်။ ပြန်လာတော့လည်း သူအိမ်မှာမရှိတဲ့ အချိန် ဆွေမာနဲ့ အချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့တာပါပဲ။ ပြဿနာတခုက ဆွေမာတယောက် ဒေါ်လဲ့လဲ့ကိုနဲ့ ကျွန်မကြား ဗျာများနေရတာပါပဲ။

တခါတော့ ဆွေမာက အဲဒီအကြောင်း ကျွန်မကိုဖွင့်ပြောပါတယ်။ ကျွန်မလည်း …မမသီဒါကို ဆွေမာပိုင်သလို ဆွေမာ့ကိုလည်း မမသီဒါပဲ ပိုင်ချင်တယ်ကွယ်… …ဆွေမာလည်း ဆရာမကို အဆက်ဖြတ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး မမရယ်… အဲဒီတော့ ရွေးချယ်စရာလမ်းက တခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ဆွေမာက ဒေါ်လဲ့လဲ့ကိုကို စည်းရုံးပြီး သရီးဆမ်းကြဖို့ပါပဲ။ သုံးယောက်လုံး နာထန်နေကျတာ့ တွေဆိုတော့ မဖြစ်နိုင်စရာ မရှိပါဘူး။ အချိန်အတိုင်းအတာ တခုတော့ ပေးရမှာပေါ့။ ဒေါ်လဲ့လဲ့ကိုဆီမှာ ကျားတန်ဆာတုရှိတယ်။ ကျွန်မလဲ အဲဒါကိုဆာလောင်နေတော့…………သရီးဆမ်းဖြစ်ခဲ့ရင် အားလုံးပျော်ကြမှာ အသေအချာပါပဲ….ပြီးပါပြီ။