သူက ” ကောင်းလား ” လို့ မေးတော့ ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး ” ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်…..” လို့ဆက်တိုက် ပြန်ပြောမိတယ် ။ ” ပက်လက်လှန်လိုက် ” အို ..သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှ မရှိတော့ဘူး…..အိုး…သူ့ပေါင်ကြားက

နွယ်ဦး ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ ။ ဇာခြည် အကြံပေး လမ်းညွှန်တဲ့အတိုင်း လုပ်ဖို့ ။ မနေ့က တိုင်းရုံးမှာ သင်တန်း တခုထဲ ဆင်းခဲ့ကြတဲ့ မွန်းမွန်းစံကို မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးတယ် ။ ကိုယ့်ထက် အဆင့်မြင့်နေတယ် ။ မျက်နှာမပျက်သွားအောင် ထိန်းထားလိုက်ရတယ် ။ ရင်ထဲမှာတော့ မကောင်းဘူး ။ တာဝန်ကျေပွန်အောင် ကြိုးစားလုပ်ခဲ့တာပါဘဲ ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်လုပ်တာ အထက်က မသိဘူး . .မမြင်ဘူး ။ တိုးသင့်တဲ့ ရာထူးက မတိုးဘူး ။ ဘာပြစ်ချက်မှလည်း မရှိဘူး ။ ဘာအဂတိမှလည်း မလိုက်စားခဲ့ဘူး ။ တခုခုတော့ မှားယွင်းနေတယ် ။ တိုးတဲ့လူတွေက တိုးတယ်လေ ။ နွယ်ဦးက သိပ်ရိုးလွန်း အလွန်းနေလို့လား ။ ဇာခြည်က လမ်းကြောင်းတခု တွေ့ထားတယ် ။ တကယ်စွံမစွံ သူအရင် စမ်းကြည့်မယ်..စွံရင် နွယ်ဦးလုပ်ချင်လုပ်တဲ့ ။

ကြားပွဲစားကို ဇာခြည် အရင်သွားတွေ့ရတယ် ။ ကြားပွဲစားက နွယ်ဦးတို့ ဇာခြည်တို့ရဲ့ အထက်က ။ ဒီကြားပွဲစားကနေ ဟိုးထိပ်ပိုင်းကို ဆက်သွယ်ပေးမှာ ။ နွယ်ဦးက ငွေဘယ်လောက်ပေးရမလဲ ဆိုတာ ဇာခြည်ကို တိုးတိုးမေးကြည့်တယ် ။ ဇာခြည်က ငွေပေးလို့မရဘူး နွယ်ဦးလို့ နှစ်ကိုယ်ကြား လေသံလေးနဲ့ ပြန်ဖြေတယ် ။ နွယ်ဦးလည်း ဒါဖြင့် ဘာပေးရမလဲလို့ ထပ်မေးတယ် ။ ဇာခြည်က တိုးတိုးလေး နင့်ပေါင်ကြားကဟာ လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ နွယ်ဦး ကြက်သီးတွေ ထ သွားတယ် ။ အိုး….. ငါတော့ သွားဆွေးနွေးပြီး လုပ်ပစ်လိုက်တော့မယ် ။ အဆင်ပြေရင် နင့်ကို ဆက်ပေးမယ် ။ နင်စဉ်းစားပေါ့နွယ်ဦး ။ နင် ဘယ်ကျော့်လိုကောင်တောင် ရက်ရက်ရောရော ပေးခဲ့သေးတာဘဲ ။ တတက်စားလည်း ကြက်သွန် နှစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန်ပါဟာ ။

နောက်ပြီး ဘယ်သူမှလည်း သိတာမှ မဟုတ်တာ ။ ဘယ်ကျော်က နွယ်ဦး ရည်းစား ။ သူနဲ့ နွယ်ဦး ဟိုတယ်မှာ ချိန်းတွေ့အိပ်ဖူးတာတွေကို ဇာခြည် က သိတယ် ။ နွယ်ဦး ဇာခြည်နဲ့ မတွေ့တာ နည်းနည်းကြာသွားတယ် ။ တနေ့ လုပ်ငန်းခွင်မှာ ပြန်ဆုံတယ် ။ ဟင် ။ နွယ်ဦး တုန်လှုပ်သွားတယ် ။ ဇာခြည်ရဲ့ ရာထူး အဆင့်ကို တွေ့လိုက်လို့ ။ ဇာခြည်လည်း မွန်းမွန်းစံလိုဘဲ တဆင့်မြင့်နေပြီ ။ ငါ…ငါဘဲ ရာထူး မတက်တာ…သူများတွေ အကုန် တက်ကုန်ပြီ ။ လူအလစ်မှာ ဇာခြည်က နွယ်ဦး ဘယ်လိုလဲ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား..နင်လုပ်မယ်ဆိုရင် ဘိုကျော်ကို ပြောလိုက်မယ် ။ ဘိုကျော်က ကြားပွဲစားလေ ။ သူက ထိပ်က ဆရာကြီးကို ဆက်ပေးမှာ ။ နွယ်ဦး ရာထူး တက်ချင်ပြီ ။ ဇာခြည်ကို အဖြေပေးလိုက်တယ် ။ လုပ်မယ်လို့ ။ ဇာခြည်က ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်တဲ့ ။

သူ ဒီနေ့ဘဲ ဘိုကျော့်အိမ်ကို သွားပေးမယ် တဲ့ ။ ညပိုင်းကျတော့ ဇာခြည် ဖုန်းဆက်တယ် ။ အဆင်ပြေမယ် ဘိုကျော်ကို ပြောပြီးပြီ ဘိုကျော် နင့်ကို ဖုန်းဆက်မယ်တဲ့ ။ နွယ်ဦး စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ် ။ ဘိုကျော်သိသွားပြီ ။ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်လိုချင်တာရဖို့ စွန့်စား ရမှာဘဲ ။ ဘိုကျော်က ဘူး ။ နွယ်ဦးတို့ကို အလုပ်ထဲမှာဟိုစဒီစနဲ့ ။ သူ့အကြည့်တွေကလည်း ရဲတင်းတယ် ။ ဘိုကျော် ဖုန်းဆက်ပြီး သွားရမယ့်နေရာကို ပြောတယ် ။ မသွားခင် ဇာခြည်ကို သူ့အတွေ့အကြုံကို မေးမိတယ် ။ ဇာခြည်က ” သဘောကောင်းပါတယ်. သူလိုချင်တာကိုတော့ အကုန်ယူတယ်..ဒါပေမယ့် ပေးရကျိုးနပ်ပါတယ်..နွယ်ဦးရယ် ” တဲ့ ။ ချွတ်ရဝတ်ရလွယ်ကူတဲ့ အဝတ်တွေ ဝတ်သွားဖို့နဲ့ အဝတ်အစား အပိုတစုံ စလင်းဘက်ထဲ ထည့်ယူသွားဖို့ အကြံပေးတယ် ။

ချိန်းတဲ့နေ့ကိုရောက်ပြီ ။ နွယ်ဦး စိတ်တွေ အရမ်းကို လှုပ်ရှားနေတယ် ။ ဟိုတယ်ကို မသွားခိုင်းတာ တော်ပါသေးရဲ့ ။ အဆင့်မြင်ကွန်ဒိုကြီးက အခန်းတခန်းကို သွားရ တာ ။ ဓါတ်လှေခါးနဲ့ အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားရတယ် ။ နွယ်ဦး အပျိုစစ်စစ်လေး မဟုတ်ပါဘူး ။ ဘယ်ကျော်နဲ့ နှစ်ခါ အိပ်ဖူးပြီးသား ။ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ ကြုံရမှာကို အရမ်းရင်တုန်နေတယ် ။အခန်းသော့က အဝင်ဝက ခြေသုတ်ဖုံအောက်မှာ တဲ့ ။ တုန်ရီတဲ့ လက်နဲ့ ခြေသုတ်ဖုံကို မကြည့်လိုက်တယ် ။ သော့တချောင်း ရှိနေတယ် ။ အခန်းလေးက ရှင်းပြောင်သန့်နေတယ် ။ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားတယ် ။ အေးစိမ့်နေတယ် ။ အိပ်ခန်းထဲကို မရဲတရဲကြည့်မိလိုက်တယ် ။ ရေမြုပ်မွေ့ရာကြီးနဲ့ ကုတင်တလုံးဘဲ ရှိနေတယ်။ ပြူတင်းပေါက်တွေကို နီညိုရောင် ကန့်လန့်ကာထူထူကြီးနဲ့ ပိတ်ဆီးကွယ်ကာထားတယ် ။

ဖုန်းက နာရီကို ကြည့်လိုက်တယ် ။ ချိန်းထားတဲ့အချိန်ထက် နွယ်ဦး ဆယ်မိနစ်စောရောက်နေ တာ ။ ဧည့်ခန်းက သားရေဆိုဖါအညိုရောင်ကြီးမှာ ထိုင်နေလိုက်တယ် ။ ငါးမိနစ်တိတိအကြာမှာ တံခါးပွင့်လာတယ် ။ သူ ဝင်လာတယ် ။ သူ့ကို နွယ်ဦးတို့ သင်တန်း ဆင်းပွဲတုံးက တခါဘဲ မြင်ဖူးခဲ့တယ် ။ ဒါလည်း စင်ပေါ်မှာ မိန့်ခွန်းပြောတဲသူ့ကို အများကြား မှာ ထိုင်နေရင်းတွေ့ဖူးတာ ။ သူ့ဓါတ်ပုံတွေကိုတော့ သတင်းစာ တီဗီမှာ တွေ့ဖူးခဲ့တာပေါ့ ။ ” ရောက်နေတာ ကြာပြီလား ” ပြုံးပြပြီး သူမေးတယ် ။ ” မကြာသေးပါဘူး …” ” နွယ်ဦးနော် …” ” ဟုတ် ..” သူက နွယ်ဦးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး သေသေချာချာ ကြည့်တယ် ။ ပြီးတော့ “အထဲသွားရအောင် ” လို့ ခေါ်တယ် ။ နွယ်ဦးလည်း သူနဲ့ လိုက်သွားတော့ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုံနေတယ် ။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တဲ့အချိန် သူ့လက်တဖက်က နွယ်ဦး ခါးနေရာကို ရောက်လာတယ် ။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကို နွယ်ဦးရောက်သွားတယ် ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက နွယ်ဦးနှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ်စုတ်လိုက်သလို သူ့လက်တဖက်က နွယ်ဦးထမီလေးကို ဖြေချလိုက်တယ် ။ စိတ်တွေ အရမ်းတုန်လှုပ်နေတယ် ။ သူ့လက်က နွယ်ဦးတင်ပါးအိအိတွေကို ကိုင်တယ် ။ ညှစ်တယ် ။ ဆုပ်နယ်တယ် ။နွယ်ဦးကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ပင်တီလေးဘဲ ရှိတော့တယ် ။ သူက ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်လို့ ပြောတော့ နွယ်ဦး သူခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်တယ် ။ သူက ကုတင် အောက်ကနေ နွယ်ဦးပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။ အပေါ်ပိုင်းကို ချွတ်လိုက် လို့ သူပြောတယ် ။ နွယ်ဦး အပေါ်ပိုင်းကို ချွတ်နေတဲ့အချိန် သူ နွယ်ဦးပေါင်တန်တွေကြားထဲ ခေါင်းထိုးကပ်ပြီး နွယ်ဦး မိန်းမကိုယ်ကို စနမ်းတော့တာဘဲ ။

အပေါ်ပိုင်း အဝတ်မဲ့သွားတဲ့အချိန် သူ့လက်နှစ်ဖက်က နွယ်ဦးရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းကိုင်ဆုပ် လိုက်တယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သူ နွယ်ဦးအကွဲကြောင်းကို တအားယက်နေပြီ ။ အို…….အာ……အို……အား…….ဟင့်…ဟင့်.. ရုတ်တရက် သူ ယက်တာ ရပ်လိုက်ပြီး ” မှောက်လိုက်….” လို့ ပြောတယ် ။ နွယ်ဦးလည်း သူ့ အမိန့်တွေကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာနေတယ် ။ ပက်လက်ကနေ မှောက်ရက် အနေအထားကို ရောက်သွားတဲ့အချိန် သူ နွယ်ဦး ဖင်တုံးတွေကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး နွယ်ဦး ခရေပွင့်ကို လျာနဲ့ ကလိတယ် ။ အား…အိုး….အို့……အင်း…. လျာထိပ်ကို စအိုပေါက်ထဲ အတင်းထိုး လျာနဲ့ ဖိယက်တယ် ။ တဆက်ထဲ ရှိနေတဲ့ အကွဲကြောင်းကိုလည်း ယက်တယ် ။ စုတ်တယ် ။ နွယ်ဦး အရမ်း တုန်ခါလာရပြီး စိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထကြွလာရတယ် ။

သူက ” ကောင်းလား ” လို့ မေးတော့ ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး ” ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်…..” လို့ဆက်တိုက် ပြန်ပြောမိတယ် ။ ” ပက်လက်လှန်လိုက် ” အို ..သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှ မရှိတော့ဘူး…..အိုး…သူ့ပေါင်ကြားက ငေါငေါကြီး ကြွနေ တာကြီးက တော်တော့်ကို တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တယ် ။ ကြုံဖူးတဲ့ ဘယ်ကျော့်ဟာ ထက် ပိုကြီးလိမ့်မယ် ။ ပိုပြီး ကြည့်ရတာ အသဲယားစရာကောင်းတယ် ။ ” စုတ်ပေးမလား….” လို့ သူမေးတော့ နွယ်ဦး ခေါင်းညှိမ့်ပြမိရတယ် ။ဒစ်ဖူးညိုစိမ့်စိမ့်ကြီးက ကားကားကြီး ။ ဘယ်ကျော့်ကို စုတ်ပေးဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံနဲ့ သူ့ကို စိတ်ပါလက်ပါ စုတ်ပေး လိုက်တယ် ။ ” အိုး……..အား….အား……..ဟင်း…..အီး…..”လို့ သူ ညည်းတယ် ။ သူ သိပ်ကြာကြာ အစုတ်မခံနိုင်ဘူး ။

တော်ပြီ ..ရပ်တော့ ….. လို့ ပြောပြီး နွယ်ဦးကို အပေါ် က တက်ခွပြီး ထည့်တယ် ။ သူ့ဟာကြီးက နွယ်ဦးအထဲ အပြည့်အသိပ်ကြီး ။ နွယ်ဦးလည်း သူတအားဖိသွင်းလို့ ” အိုး..ကျွတ်ကျွတ် ” လို့ ညည်းလိုက်မိတယ် ။သူကတော့ မညှာဘူး ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်တယ် ။ နွယ်ဦး ဖင်တုံးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ညှစ်ပြီး အားကုန်ဆောင့်ထည့်တယ် ။ နွယ်ဦးလည်း အရမ်းအော်မိတယ် ။ အသံတွေ ဆူညံနေတယ် ။ တဖတ်ဖတ် အသံတွေ သူ့အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေ နွယ်ဦးအော်ညည်းသံတွေပေါ့ ။ သိပ်မကြာဘဲ ပွဲပြီးသွားတယ် ။ နွယ်ဦး အိပ်ရာခင်းကို ကိုယ်မှာ ပတ်ပြီး သူ့ကိုကျောပေးပြီး မှိန်းနေမိတယ် ။