“မချိုရယ်ကျနော်မိန်းမယူလဲမချိုအဲဒီအရသာခံစားရမှာမှမဟုတ်တာ၊ကျနော်ကမချိုခံစားစေချင်တာ” “အိုး …ကိုမြသာကလဲ” မချိုကိုမြသာပြောတော့ရှက်သွားတယ်။

ထွက်ပြီဟေ့” “ကုန်ပါပြီကွာ” “ဘယ်ဂဏန်းလဲ ကိုအောင်လေး” “၃၇၆တဲ့” “ဟဲ့နင်တို့ဂဏန်းကဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားဟယ်” “အာ..မမချိုကလည်းမဟုတ်ဘဲပြောမလား” “ထွက်တဲ့ဂဏန်းလဲကြည့်အုံးလေ” “ဟုတ်ပါတယ်ဗျ။ဒီဂဏန်းမထွက်လောက်ဘူး ထင်နေတာလေ၊အခုထွက်သွားပြီ၊ဒါနှင့်မမချို ရောပါသွားပြီလား” “ဒီဂဏန်းသာဆိုပါပြီပေါ့ဟယ်” ဒေါ်ချိုချိုအောင် စိတ်ညစ်သွားတယ်။ဒီချဲနှင့် တော်တော်လေးကုန်နေပြီ။ယောက်ကျားမသိအောင်တမျိုးသိအောင်တမျိုးထိုးနေတာ၊ညဘက်မနက်ဘက်ဘုရားရှိခိုးဆုတောင်းရတာ အမောနှင့်သူများတွေလိုအိမ်မက်ဂဏန်းလေး များရမလားဆိုပြီးဘုရားနေ့တိုင်းရှိခိုးနေတာ။ ကံဇာတာအလှည့်မပေးလို့လားမသိ၊ပေါက်လဲအရံကွက်ပဲပေါက်ဖူးတယ်။အလုပ်လည်း မယ်မယ်ရရမရှိတော့ဒီချဲကိုပဲစိတ်ကရောက် နေတာ။ဒေါ်ချိုချိုအောင်ကအသက်လေးဆယ်လောက်ရှိပြီ။လုံးကြီးပေါက်လှလေ။ရင်ထွားထွား။အချောအလှကြီးမဟုတ်ပေအယ့်အလှအပကထင်ပေါ်တယ်။အိမ်ကယောက်ကျားနှင့်ညားလာတာလည်း၂၂နှစ်လောက်ရှိပြီ။မိဘတွေကသဘောတူလို့ပေးစားကြတာ။

ယူတဲ့ယောက်ျားကရိုးသားတယ်ဆိုပြီးမိဘတွေသဘောတူလို့ညားခဲ့ကြတာ။ယောက်ကျားကအသက်ခုနှစ်နှစ်လောက်ကြီးတယ်။သမီးလေးကလည်းအိမ်ထောင်ကျသွားလို့ယောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုပြီးသူ့ယောက်ျားဘက်မှာလိုက်နေတယ်လေ။ယောက်ကျားကလည်းအသက်ကြီးလာလို့လားမသိဘူး။အချစ်တွေပေါ့တာကြာပေါ့။အလုပ်မလုပ်ရင်မဖြစ်ဘူးဆိုပြီးကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာညစောင့်သွားလုပ်နေတာ။တစ်လတစ်ခေါက်လောက်ပဲပြန်လာတယ်။ဒီတော့အိမ်မှာပျင်းနေတာနှင့်ချဲထိုးတာကနေချဲကိုဘိန်းစွဲသလိုဖြစ်နေတာပဲလေ။အခုလည်းယောက်ကျားမသိအောင်ထိုးတာနှင့်ကုန်ထားတဲ့ငွေကဆယ်သိန်းနီးပါးကပ်နေပြီ။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကြံ စည်နေရတယ်။တနေ့တော့မနက်လက်ဘက်ရည်ထွက်သောက်နေတုန်းလက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာချဲအကြောင်းပြောသံကြားတယ်။ဒါကြောင့်အသာလေးနားစွင့်နေလိုက်တယ် “ဘယ်လောက်ရလိုက်လဲကိုမြသာ” “ငါးထောင်ကွက်ရတာဗျ” “ခများလည်းခဏခဏပေါက်တယ်နှော်” “ကံစပ်လို့ပါဗျာ” “ခင်များတွက်နည်းလေးပြစမ်းပါဗျာ” “ဟားးးခင်များကလည်းဗျာ၊ကျနော်ကဆရာအဆင့်မဟုတ်ဘူးလေ” “မဟုတ်လို့သာတော်တော့တယ်။ဟုတ်လို့က တော့ဒိုင်ပြေးပေါက်ပဲ” “လုပ်ပြီခင်များတော့” ကိုမြသာကဆောက်လုပ်ရေးတစ်ခုမှာတာဝန်ခံပေါ့။သူကအလုပ်လုပ်ရင်းဝါသနာအရချဲတွက်တယ်။ချဲနှင့်ပတ်သက်ရင်ချိုင်းစာရွက်တွေ ထွက်ပြီးသားအကွက်တွေစုထားတဲ့စာရွက်တွေနှင့်တွက်ထားတဲ့စာရွက်တွေနှင့်ရွုပ်ပွနေတတ်တယ်။

ခဏခဏပေါက်ပေမယ့်လူကငွေကုန်တာလည်းများတယ်။များတာကဘာလဲလို့ ဆိုရင်တဏှာပေါ့။အဲဒီကိစ္စဝါသနာအတော် ကြီးတာ။ကုန်တာလဲများတယ်။ချဲတွက်တာ ကအမှန်တော့ဖြစ်တန်နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့အရာကိုမှန်းဆတာပါ။ကလန်တာကျတွေ၊ဝမ်းချိန်းတွေ ကီးတွေနှင့်အပြင်အရင်အပတ်စဉ်ကဘာပေါက်တယ်။ဒီအပတ်လဲဘာပေါက်နိုင်တယ်ပေါ့ ပေတံကျိုးတဲ့အခါလည်းရှိတယ်။ကိုးတန်းဆယ်တန်းမှာသင်ခဲ့ရတဲ့သင်ရိုးတွေနဲ့တော့မတူဘူးပေါ့ဗျာ။ခန့်မှန်းရတဲ့အရာတွေပါ။မှန်တဲ့အခါလည်းမှန်သလိုလွဲတဲ့အခါလည်းလွဲမှာပေါ့ ပြောနေကြတဲ့စကားသံကြောင့်မချိုစိတ် ဝင်စားလာတယ်။ဒါပေမယ့်လူသိတွေမပါတော့မချိုဝင်မပြောရဲဘူး၊အသာနားစွင့်ပြီးသာနေခဲ့ရတယ်။မချိုလည်းဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကပြန်လာခဲ့တယ်။လမ်းဖြတ်ကူးမလို့လုပ်နေတုန်းကားတစ်စီးကအနားကနေအတင်းမောင်းကာသွားတော့ “ဟဲ့အမလေးတော့” နောက်ဆုတ်အရှောင်မှာနောက်ကတယောက်ကလှမ်းဆွဲထားတာခံလိုက်ရတယ်။သူဆွဲလို့သာကားကမတိုက်မိတာပါ။မချိုကိုလှမ်းဖက်ထားတာကိုသတိမရသေးပဲရင်ဘတ်ပဲဖိနေမိတယ်။သတိထားမိတာကမချိုဖင်ကြားကိုတခုခုနှင့်ထိသလိုကြောင့် “အိုး ရပြီလေ” မချိုရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားပြီးပြောလိုက် တော့ကိုမြသာဆိုတဲ့လူကြီး။ “အမအဆင်ပြေလား” တစိမ်းတစ်ယောက်ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားတဲ့မချိုရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်သွားတယ်။ရှက်လည်းရှက်မိတယ်။အရမ်းလဲလန့်သွားတယ် “ဟုတ်ကဲ့အကို အဆင်ပြေပါတယ်” ပြောမယ့်သာပြောလိုက်တာအရမ်းလန့်လို့ဒူးတောင်ခွေသွားတယ်။ပလက်ဖောင်းနားထိုင်ချလိုက်ရတယ်။

“အရမ်းလန့်သွားတယ်ထင်တယ်” “ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့” “ရော့ရေသောက်လိုက်ပါဗျ” “ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” မချိုရေသောက်လိုက်ပြီး “ကျေးဇူးတင်လိုက်တာရှင်” “ရပါတယ်ဗျာ၊သွားရင်းလာရင်းကူညီရတာ” “ကျေးဇူးရှင်ပါရှင်အကိုသာလှမ်းမဆွဲရင်မတွေးရဲစရာပဲ” “ဟာဗျာ အမပြောတာနှင့်ကျနော်တောင်ရှက်လာပြီ” “အိမ်မှာတစ်ခုခုကျွေးပါရစေရှင်” “အားနာစရာဗျာ..ရပါတယ်” “အကို့နာမည်ဘယ်လိုခေါ်သလဲရှင့်” “ဟုတ်ကဲ့မြသာပါ” “ကိုမြသာကျမကမချိုချိုအောင်ပါ” မြင်ကတည်းကသိသာပါတယ်ဖွံထွားတဲ့ရင်သားတွေကြောင့်ချိုချိုအောင်မှန်းသိသာနေလို့ကိုမြသာကြိတ်ပြီးပြုံးမိတယ်။ မချိုကိုမြသာနှင့်ရင်းနှီးမှချဲကိစ္စအဆင်ပြေမှာမို့မရမကခေါ်လိုက်တယ်။ကိုမြသာလည်းမချို ပုံမြင်ပြီးသဘောကျနေတယ်။အိမ်ကိုခေါ်တော့အဆင်ပြေသွားပြီးအားနာစွာနှင့်လိုက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ကိုရောက်တော့ချဲစာရွက်တွေတွေ့တဲ့အခါ “မချိုလည်းချဲဝါသနာပါပုံရတယ်” “ဟွန်းးဟွန်းကိုမြသာရေပျင်းပျင်းနဲ့ချဲထိုးရင်းစွဲသလိုဖြစ်နေပြီ” “ဟားးဟားးးဝါသနာတူတွေတွေ့နေတာပဲဗျ” “ဟုတ်ပါ့ရှင်” “ကဲပါဗျာဝါသနာတူတွေဆိုတော့လည်းသူ တော်ချင်းချင်းသတင်းလွေ့လွေ့ပေါ့ဗျာ” “ဟုတ်ကဲ့ပိုင်ကွက်လေးများရရင်ပေးပါအုံး” “ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ” “ကျနော်လည်းမချိုဆီကရရင်လိုချင်ပါတယ်” “ရှင်”. “ကိုမြသာကလည်းကျမကူညီလို့ရတာရှိရင်ကူညီမှာပေါ့၊ကျမကျေးဇူးရှင်ပဲဥစ္စာ” “ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ၊ချဲထွက်ခါနီးကျရင်ဖုန်းဆက် ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုမြသာရယ်” ဒီလိုနဲ့မချိုနှင့်ကိုမြသာဖုန်းဆက်ရင်းရင်နှီးလာ တယ်။

ညဘက်တွေမှာကိုမြသာဆက်လေ့ရှိတယ်။ “မချိုအိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းလား” “ဟုတ်တယ်လေကိုမြသာ” “တစ်ယောက်တည်းမပျင်းဘူးလား” “ပျင်းလဲဘာတတတ်နိုင်မလဲ” “မချိုကိုပဲပြောတာကိုမြသာရောတစ်ယောက်တည်းသမားမဟုတ်လား” “အင်းပျင်းလို့မချိုဆီဖုန်းဆက်တာပေါ့ဗျာ” “ဒါနှင့်ဒီအပတ်ဘာထိုးရမလဲ” “ဗျာ မချိုထိုးစရာမရှိလို့လား” “အာကိုမြသာကလည်းကိုမြသာပေးမှထိုးလို့ရမှာပေါ့” “ကျနော်လည်းထိုးချင်တယ်။အကွက်မရှိသေးဘူးလေ” “ခိခိ ကိုမြသာမှာထိုးစရာမရှိဘူးပေါ့” “ဟဲဟဲ ထိုးစရာမရှိလို့ပေါ့မချိုရဲ့” “မချိုမှာထိုးစရာရှိရက်နဲ့မထိုးဖြစ်တာမလား” “လုပ်ပြီပြောရင်းစကားကနိုင်ငံရေးတွေပါလာပြီ” “ဒီလိုလည်းပြောမှစိတ်ကလန်းတာဗျ၊စိတ်လန်းမှချဲတွက်ရတာစိတ်ပါတာ” “အမယ်သူစိတ်လန်းဖို့ပြောပေးရမယ့်ပုံပဲ” “ဟဲဟဲ ဒါမှထိုး အကွက်တွေလှမှာပေါ့ ” ပြောရင်းနှင့်တဏှာစကားတွေပါလာတယ်။

မချိုကအိမ်ထောင်ရှင်မို့ဒီစကားတွေအတွက် ရှက်မနေဘူး။အပျင်းပြေလျောက်ပြောရင်းနှင့်စိတ်ကပါလာတယ်။ “ဒါနှင့်မချို ယောက်ျားကအိမ်ဘယ်အချိန်ဆိုပြန်လာတတ်လဲ” “လကုန်ရင်ပြန်လာတတ်တယ်” “လကုန်ရင်ဖုန်းဆက်လို့မဖြစ်ဘူးထင်တယ်” “ဘာဖြစ်လို့လဲကိုမြသာရဲ့” “ဟင်းဟင်းဟိုကပြန်လာရင်ဟန်းကောချိုင့်နဲ့သွန်ချမှမဟုတ်လား” “ဟင်းးဟင်းမချိုယောက်ျားလားအသက်ကြီးပြီလေ ရောက်တာနှင့်ထိုးအိပ်တော့တာပဲ” “အာ့ဆိုမချိုတန်းလန်းကြီးပေါ့” “အော်..ကိုမြသာကလဲသူအိပ်တော့မချိုဘာတတ်နိုင်မလဲအိပ်ရတာပဲပေါ့” “ဟားးးကျနော်တို့နဲ့များကွာပါ့” “အမယ်တစ်ယောက်တည်းသမားကများပြောသေးတယ်” “တစ်ယောက်တည်းသမားဆိုပြီးအထင်မသေးနှင့်ဗျ၊တစ်နာရီတော့အသာလေးပဲ” “မလေးတော်သေမှာပေါ့” “မသေပါဘူးမချို၊မချိုကဘာကိုကြောက်နေတာလဲ” “အမလေးရှင် မချိုဖြင့်သူ့ဒဏ်ကိုမခံနိုင်ဘူးရှင့်၊သူ့ကိုကြောက်တာ” “ဟာ မချိုယောက်ကျားကကြီးလို့လား” :မကြီးပါဘူး၊ဒါပေမယ့်သူလုပ်ရင်နာတယ်” “အော မကျွမ်းကျင်လို့ပဲ” “မကျွမ်းကျင်ပဲခလေးရပါ့မလားကိုမြသာရဲ့” “ခလေးရတာမရတာနှင့်မဆိုင်ပါဘူးဗျာ၊ဒီကိစ္စမျိုးဆိုတာအပေးအယူမျှတရတယ်။ဒါမှနှစ်ဦးနှစ်ဘက်ကောင်းတာပေါ့” “အမယ်ဆရာကြီးပေါ့” “ဆရာကြီးလားကျောင်းသားလားမချိုမသိချင်ဘူးလား” “အမလေးတော်ပါတော့ရှင် နားရှက်စရာ” မချိုနားရှက်တယ်လို့သာပြောတာ၊စိတ်ထဲတမျိုးခံစားရပြီး၊ဒီလိုစကားတွေပြောနေတာကိုကစိတ်ထဲမှာအရသာရှိနေသလိုပါပဲ။အဖုတ်ထဲအရည်တွေတောင်ထွက်တယ်။ယောက်ကျားနှင့်လိုးရင်အရည်တောင်ထွက်ချိန်မရဟိုကရောက်လာပြီးနွားသိုးကြိုးပြတ်၊အိပ်ရာထဲရောက်တာနှင့်တဖုန်ူဖုန်းနှင့်လိုးပြီးရင်ချက်ချင်းပြီးသွားတာ။အဖုတ်ထဲနာကျင်တာပဲအဖတ်တင်တယ်။အခုလိုမျိုးပြောရတာစိတ်လဲလာတယ်။ပျော်လဲပျော်တယ်။

စဉ်းစားကြည့်တော့လည်းကိုယ်ထိလက်ရောက်ဖောက်ပြန်တာနျိုးမှမရှိတာလေ။ဒီတော့ကိုမြသာနှင့်ပြောဖြစ်တာပေါ့။ကိုမြသာနှင့်တွေ့ရတာအရွုံးမရှိဘူး၊တလောကလည်းဒဲ့သာမဝင်တာ၊တွတ်ရသေးတယ်။ “မချိုရေ ဟိုတလောကဗျာ တွတ်ပဲရတော့ နည်းသွားတယ်” “ဟုတ်တယ်မချိုလဲဒဲ့လိုချင်တာပဲ” “ဟုတ်တယ် ဒဲ့မှမိုက်မှာ” “ကိုမြသာရောတွက်ဖြစ်သေးလား” “တွက်မယ်ဗျာအာရုံမရဘူးဖြစ်နေတယ်” “အာရုံလေးရအောင်လုပ်လေ” “ဟဲဟဲ စိတ်ထဲတင်းနေတာဘယ်လိုအာရုံရမလဲ” “ဘာတွေတင်းနေတာတုန်း” “အင်း ဘာပြောရမှန်းမသိဘူးဗျာ” “မချိုလာခဲ့မယ်လေ၊တင်းနေတာလေး ပြောပြပေါ့၊ရင်ပေါ့သွားအောင်” “တကယ်လာခဲ့မလား” “ထမင်းကျွေးမလားကိုမြသာ” “အကုန်ကျွေးချင်တာဗျ” “အမေလေးကြောက်တောင်ကြောက်လာပြီ” “ကိုက်မစားပါဘူးဗျာ” “မကိုက်တာသေချာတယ်နှော်” “သေချာတယ်လေငုံရုံပဲငုံမယ်” “အမလေးကြောက်စရာကြီး ခိခိ ခိ” ကိုမြသာဆီကိုမချိုသွားလိုက်တယ်။တကိုယ်တည်းသမားမြသာအိမ်ကတော့ချဲစာရွက်နဲ့ရွုပ်ပွနေတယ်။ “ဟယ် ကိုမြသာရွုပ်ပွနေတာပဲ” “ဒီလိုပါပဲဗျာဟဲဟဲ” “ဘယ်မှာတံမြက်စည်း” “ဘာလုပ်မလို့လဲမချို” “သိမ်းဆည်းပေးမလို့လေ” “ထားလိုက်ပါဗျာ” “ခဏပဲသိမ်းရမှာ” မချိုတံမြက်စည်းရှာပြီးအမှိုက်ရှင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ “ပူတယ်နှော်ကိုမြသာ” “ဟုတ်တယ် ကျနော့်အခန်းပဲအဲကွန်းရှိတာ အထဲမှာပြောရအောင်” “အမ် ဖြစ်ပါ့မလားကိုမြသာရဲ့ ကိုက်မစားဘူးလို့ပြောထားတယ်နှော်” “ကိုက်စားရင်မြန်မြန်ကုန်မယ်လေစုပ်စားမယ်”လုပ်ပြီ” ။

“လာပါဗျာ အပြင်မှာပူပါတယ်” “ကောင်းပါပြီရှင်” “ကိုမြသာဘာထိုးရမလဲပြောတော့” “အင်းတွက်ထားတာတော့ရှိတယ် မကြိုက်သေးလို့” “ဘာအကွက်လဲ” “420” “နောက်ပြီ၊ကိုမြသာကလည်း” “ဟားးးစိတ်မပါရင်တွက်မရဘူးဗျ” “စိတ်မြန်မြန်ပါတော့ရှင်” “ဟဲဟဲ မချိုလာတော့စိတ်ပါတာပေါ့ရှင်” “အမယ်လေးအမြဲလာရမလိုတောင်ဖြစ်နေပြီ” “မကြာမကြာလာလေ” “လာချင်ပါတယ်တော်” “မချိုလာမလာတော့မသိဘူးကျနော်ကတော့လာနေပြီ” “ကဲပြောစမ်းပါ ဘာလာလဲ” “ပြရမလား” “ပြတဲ့လူရှိရင်ကြည့်မယ်” “ပြမယ်ဖြေးဖြေး” “မချိုယောက်ကျားအိမ်မှာရှိလား” “တနေ့ကပဲပြန်ပြီလေ” “အော ဘယ်လိုလဲအခြေအနေကောင်းလား” “ဘာကောင်းရမှာလဲကိုမြသာရဲ့” “ဟဲဟဲ ထိုးအိပ်ပဲလား” “လုပ်ပြီဒါပဲသိချင်နေတယ်” “ဟုတ်တယ်မချိုရယ် ၊မချိုကအခုထိအလှမလျော့ဘူးလေ၊ဒါကို များဒီလူဘယ်လိုလုပ်နေသလို့ပါ” “အပြောကတော့ကောင်းပါ့ကိုမြသာရေ၊သိချင်ရင်လည်းပြောပြမယ်” “ဟုတ်ဗျာအရမ်းသိချင်နေပြီ၊ဘယ်လိုနေကြသလဲပြောစမ်းပါ” “ညရောက်တာနှင့်အိပ်မယ်တဲ့။ကျမလည်းသူအိပိမယ်ဆိုလို့ပက်လက်လှန်ပြီးနေပေးရတယ်။သူဟာသူလုပ်ပြီးပြီးရင်အိပ်တော့တာပဲ” “အမ် နွူးနှပ်တာတွေမလုပ်ဘူးလား” “ဘယ်လိုနွူးနှပ်မှာလဲ” “မချိုနို့ကိုစို့တာတို့၊ပိပိလေးယက်ပေးတာတို့လေ” “အမ်နို့တောင်မစို့ပေးတာကြာပါပြီ” “ဟိုဟွာကိုယက်ပေးလို့လား” “ဟာ မချိုမဲအရသာမခံစားဖူးဘူးလား” “မလေးတော်အာ့မျိုးကိုကြားဖူးပေမယ့်တစ်ခါမှလုပိမပေးဖူးဘူး” “ဟာဒီကိစ္စလုပ်တာများဗျာရှက်စရာလိုသေးလို့လား” “ဟင်းးဟင်း ကိုမြသာမိန်းမယူမှပဲလုပ်တော့ အဲခါမှမချိုကိုပြော” ။

“မချိုရယ်ကျနော်မိန်းမယူလဲမချိုအဲဒီအရသာခံစားရမှာမှမဟုတ်တာ၊ကျနော်ကမချိုခံစားစေချင်တာ” “အိုး …ကိုမြသာကလဲ” မချိုကိုမြသာပြောတော့ရှက်သွားတယ်။ဒီလိုမျိုးပြောနေရတာစိတ်ထဲတမျိုးသာယာပေမယိ့ ဖြစ်လာစရာမရှိဘူးလေ” “ဘာလဲမချိုကြောက်နေတာလား” “မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်တယ်ကိုမြသာ” “မချိုရယ်ကျနော်တွေ့ကတည်းကစွဲလန်းနေတာပါ” “အယ် ကိုမြသာ” “မချိုနှင့်တစ်ခါလောက်ချစ်ချင်လို့ပါ” “အယ်ကိုမြသာ” ကိုမြသာမချိုကိုဖက်လိုက်ပြီးနွုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက်တယ်။ “အိုးကိုမြသာ” “မရုန်းပါနှင့်မချိုရယ်” ရုန်းလို့လဲထူးမှာမဟုတ်ဘူး။ကိုမြသာအပေါ်မှာမချိုသာယာမိနေပြီလေ။ကိုမြသာရဲ့အကြင်နာပေးမွု့တွေမှာရင်တထိပ်ထိပ်နဲ့မျောပါနေပြီ။ မြသာလုပ်သလိုပဲမချိုပြန်လုပ်လိုက်တယ်။မြသာကမချိုအဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်တယ်။ မချိုလည်းမြသာပြုသမျှနုလိုက်ရပြီ။မြသာပြောသလိုကာမအရသာကိုတင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားချင်တယ်။မချိုရဲ့လည်တိုင်တွေကိုနမ်းစုပ်ပေးပြီးကာမအင်ဂျင်ကိုစပြီးနှိုးလိုက်တယ်။မချိုလည်တိုင်လေးမော့ပေးလိုက်တယ်။လည်တိုင်နမ်းနေစဉ်မှာပဲမချိုအဖုတ်ထဲကအရည်ကစထွက်နေပြီ။မချိုစိတ်တွေထန်လာပြီလေ။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အင်းဟင်းးးဟင်းးယားတယ်ကိုမြသာ” နိုွတွေကိုအားရပါးရတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။မချိုရဲ့ကာမအင်ဂျင်စပြီးလည်ပတ်နေပြီ။တဟင်းဟင်းနှင့်ညည်းလာပြီ နို့ကိုအုံလိုက်စို့သလို့ပိပိထဲလက်နှိုက်ပြီးအစိနေရာကိုဖြေးဖြေးလေးပွတ်လိုက်တယ်။ “အင့် အင်းဟင်းးဟင်းးးးအာ့ရှီးးရှီးး” အစေ့ကလေးကျင်တက်သွားသလိုလူတကိုယ်လုံးကြက်သီးဖုတွေထသွားတယ်။ယောက်ျားနှင့်မဖြစ်တဲ့ကာမစိတ်တွေတအားဖြစ်နေတယ်။

ကာမဆန္ဒတွေမပြည့်ဝဘဲငုပ်လျိုးနေတာတွေကတာကျိုးသလိုဖြစ်နေပြီပိပိထဲမှာလည်းအရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်ပြီးဖင်ကြားထိစီးဆင်းနေပြီလေ။မြသာလည်းလုံချည်ကိုချွတ်ပြီးလီးကိုမချို လက်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ကာမစိတ်တက်နေတဲ့မချိုမြသာလီးကိုကိုင်ပြီးကွင်းထုပေးလိုက်ရာလီးကတဖြေးဖြေးမာလာပြီးလက်နဲ့မဆန့်အောင်ကြီးလာတော့တယ်။မချိုလန့်သွားပြီး “ကိုမြသာဟာကြီးကတော်တော်ကြီးတာပဲ” “မချိုယောက်ကျားထက်ကြီးသလား” “အင်းနှစ်ဆလောက်ရှိတယ်ကိုမြသာ” “မချို ” “ဟင်” “ကျနော်နမ်းပေးမယ်ခံစားကြည့်အုံး” “အင်း ” မြသာမချိုပိပိပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီးလျှာပြားကြီးနှင့်အကွဲကြောင်းအပေါ်ကအုပ်ကာယက်လိုက်တယ် “ပလပ် ပလပ်” “အိုးးးကိုမြသာ” မချိုဖင်ကြောဆိမ့်သွားတယ်။လူလည်းလေပေါ်မြောက်တက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးအလန့်တကြားထအော်မိတယ်။ မြသာလည်းစောက်ဖုတ်ကိုဖြဲကာအကွဲကြောင်းကြားလျှာသွင်းကာစပြီးယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ် ” “အာ့ အိုးးးရှီးးးအူးးးကိုမြသာ” အပေါ်အောက်စုံဆန်ပြီးကိုမြသာယက်ပေးလိုက်ရာမချိုမှာခါးကိုလေပေါ်မြှောက်ထားမိတယ်။အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်ပြီးကာမအရသာကိုထူးခြားစွာခံစားမိလိုက်ရပြီ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့ရှီးးးရှီးးးအိုးးကိုမြသာ အိုးးရှီးးးရှီးးအာ” စောက်စိကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီးကာမအင်ဂျင်ကိုလီဘာအဆုံးတင်လိုက်တယ်။မချိုမှာစိတ်ထိန်းမရတော့ပဲအသံကျယ်လာတော့တယ်။ “မချိုကောင်းလားး” “….” မချိုစကားတောင်ပြန်မပြောနိုင်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်းအရမ်းယားနေပြီယက်ပေးရုံနှင့်အားမရတော့ဘူး “မချိုလိုးလိုက်ရတော့မလား” “အင်းလိုးတော့” မြသာမချိုကိုကုတင်ကိုကန့်လန့်ဖြစ်အောင်လုပ်ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုလီးနှင့်ကလော်လိုက်ရာ “အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်းး” မချိုညည်းလိုက်မိတယ်။

မြသာမချိုအဖုတ်ဝကိုလီးတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်တော့တယ်။ “ဗြစ် ဗျိ ဗျစ် ဘွတ်” ကလေးရဖူးပေလို့သာမဟုတ်ရင်ကွဲပြဲသွားတေဲ့လီးမျိူးဝင်လာပြီးမချိုရဲ့အဖုတ်နွုတ်ခမ်းသားတွေကျွံသွားဝင်သွားသလိုခံစားရလိုက်တယ်။ “အားးးးးအင်းဟင်းးးရှီးးးရှီးးး” မချိုစိတ်ထဲအားရသွားသလိုခံစားရလိုက်ပြီး အော်ညည်းလိုက်မိတယ်။မြသာလည်းမချိုပေါင်နှစ်လုံးကိုတွန်းကာတချက်ချင်းလိုးပေးလိုက်တယ်။ “ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးး” “အင်းဟင်းးဟင်းးးးးးးးး” အသားကျလေးလိုးပေးလိုက်ပြီးမချိုနို့ကိုကုန်းစို့လိုက်တယ်။ “မချိုနည်းနည်းလေးကြမ်းမယ်” “ကြမ်းလေ မချိုကောင်းနေပြီ” မြသာခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးလိုက်ရာ “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး” “အိုး! အင့်ဟင့် ! အာ့! အိုးးးးအင်းးဟင်းးး” မြသာရဲ့လဥကမချိုရဲ့ဖင်သားကြီးကိုတဖန်းဖန်းနှင့်ရိုက်ခတ်ပြီးအသံတွေထွက်လာပြီ မချိုရဲ့ခံစားမွု့ကအထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်လာတယ်။ယောက်ကျားနှင့်လိုးစဉ်ကလိုခံစားမွု့မျိုးမဟုတ်ပဲအရမ်းကိုကောင်းလာပြီးတကိုယ်လုံးတုန်လာပြီးစောက်ဖုတ်တွေကညှစ်လာပြီး”အိုးကိုမြသာ အိုးးအားရှီးးရှီးးးအားး ” စိတ်ထဲမှာအရမ်းကျေနပ်ကာတုန်ဆင်းသွား တော့တယ်။ “မချိုပြီးသွားပြီးလား” “အင်းပြီးပြီ အားးရှီးးးး” “ဘယ်လိုလဲကောင်းရဲ့လား” “အင်းးးဒါမျိုးတစ်ခါမှမခံစားဖူးသေးဘူး” မချိုလိမ်မပြောပါယောက်ျားနှင့်ရပြီးဒီလိုတုန်ပြီးအရည်တွေစီးဆင်းသွားသလိုခံစားမွု့မျိုးကို မရရှိသေးပါဘူး။ မြသာကတော့လိုးကောင်းဆဲ။ “မချိုပြီးပေမယ့်ကျနော်မပြီးသေးဘူး” “ဆက်လုပ်လေရတယ်” “ကုန်းပေးပါလားမချို” “အင်းကုန်းပေးမယ်” မြသာအလိုးကိုကြိုက်သွားတဲ့မချိုမြသာလိုသလိုလုပ်ပေးချင်တော့တယ်။

မချိုကုန်းပေးတော့မချိုစောက်ဖုတ်ကနောင်ကိုပြူထွက်လာတယ်။ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံးကိုကြည့်ပြီးမချိုကိုဖင်ထောင်လိုးဖို့စိတ်အားကပိုထက်သန်လာပြီးပြူထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲလီးဖိသိပ်ထည့်ကာ တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင်လိုးလိုက်ရာ မချိုမှာဒုတိယအကြိမ်ပြီးငွားသလိုမြသာလည်းမချိုအဖုတ်ထဲကိုသုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။ “အားးးမချိုရယ်ကောင်းလိုက်တာဗျာ” “မချိုလည်းဒီတစ်ခါပဲကောင်းဖူးတာပါကိုမြသာရယ်” “နောက်လဲခဏခဏလာပေးပါလားမချို” “အင်းလာမယ်လေ” “ညအတူတူအိပ်ချင်လို့ပါ” “အမယ်လေးတော်ညပါအိပ်အုံးမယ်တဲ့ပိုင်စိုးပိုင်နင်း” “ဟင်းးးဟင်းး ခနလေးပဲတွေ့ရတော့အားမရလို့ပါဗျာ” “မချိုကြံပါ့မယ် ကိုမြသာ” ကိုမြသာလည်းမချိုလိုဆော်ကိုအသားကုန်တီးလိုက်ရတဲ့တွက်တော်တော်လေးမောသွားပြီး “ခနလေးအိပ်ရအောင်မချို” “မအိပ်တော့ဘူးကိုမြသာရေ၊ပြန်မှဖြစ်မယ်” မချိုတစ်ယောက်အဖုတ်ရေဆေးပြီးအိမ်ပြန်သွားတော့တယ်။မြသာလည်းမောမောနဲ့အိပ်ပျော်သွားတော့တာပါပဲ မချိုမှာကိုမြသာနှင့်တွေ့ပြီးကာမစည်းစိမ်ကိုအပြည့်အဝခံစားဖူးတဲ့အခါမှာတော့တော်တော်လေးသဘောကျသွားတယ်။မဖြစ်သင့်တော့ဘူးလို့တွေးပေမယ့်မိမိဆန္ဒကိုမလွန်ဆန်နိုင်ပါ ယောက်ျားဖြစ်သူမပေးနိုင်ခဲ့တဲ့အရာကိုကိုမြသာကအပြည့်အဝပေးတော့ကိုမြသာနှင့်စပ် ယှက်မယ့်အရေးကိုသာကြံဆောင်မိတော့တယ်။ကိုမြတ်သာနှင့်တွေ့ပြီးချဲတကွက်ပေါက်တော့ကုန်ထားတဲ့ငွေလေးပြန်ရတော့နောက်ထပ်လည်းရချင်သေးတယ်။ကိုမြသာရဲ့ချဲတွက် တဲ့ကိစ္စမှာလည်းရေပူရေအေးလေးကမ်းလှမ်းပေးချင်နေတော့တယ်။

ဒါကြောင့်ညအိပ်ဖို့ပါ ကြံစည်ရပြီး။ယောက်ကျားဖြစ်သူကိုပါညာရတော့တယ်။ချဲပေါက်လို့ဘုရားဖူးထွက်တယ်လို့လိမ်ရသလို၊ချဲပေါက်ဖို့ဘုရားတွေမှာအဓိဌာန်ပြုမယ်လို့လိမ်ညာပြီးပြောရပါတော့တယ် “ကိုမြသာရေအိမ်မှာတော့ဘုရားဖူးသွားတယ်ပြောခဲ့တယ်” “အော ဒီလိုဆိုရင်ခရီးထွက်ကြမယ်လေ၊တော်ကြာနင်ဘုရားဖူးထွက်တယ်သာပြောတာဘယ်မှာလဲနင်ဘုရားဖူးတုန်းကဓာတ်ပုံတွေဆိုရင်” “အင်းကိုမြသာသွားချင်တယ်ဆိုသွားလေစိတ် ပြေလက်ပျောက်ပေါ့” “အဆင်ပြေတယ်၊အပြန်မှာနေပြည်တော်ဝင်မယ်” ခရီးထွက်ပြီးဟိုတယ်မှာတည်းကာလိုးကြတော့တယ်။တဖြေးဖြေးရက်ကြာလာတော့ကိုမြသာရဲ့အသင်အပြကြောင့်မချိုလီးစုပ်တာကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်လာပြီး။ဖင်ပါခံတတ်လာတယ်။နေပြည်တော် ကိုသွားပြီး သူငယ်ချင်းဆီဝင်တယ်။သူငယ်ချင်းကအဆောက်အဦတွေမှာcctvတတ်တဲ့အတတ်ပညာရှင်။ကုမ္ပဏီကအားထားရသူ။ “ဟေးမြသာ လာဟေ့” “အေး အေး ဘာစားစရာရှိလဲဧည့်သည်ပါတယ်” “စားစရာရှိပါတယ်ကွာ၊မင်းငါ့ဆီမှာညတည်း” “အေးတည်းမယ်အိပ်မယ့်နေရာရှိလား” “ရှိပါတယ်ကွ” “ဟေ့ကောင်အိမ်နောက်ကိုခနလာကွာ” “အေးဘာဖြစ်လို့” “ဟိုဆော်ကဘယ်သူလဲကွ” “ငါဂွင်ဖန်ထားတာလေ” “အေးဆော်ကြီးကတော့အကိတ်ကြီးဟ၊မင်းအီဆိမ့်နေမှာပဲ” “ဟဲဟဲ ဒါ့ကြောင့်ဂွင်ဖန်ထားတာ” “မင်းတို့အတွက်ဟိုဘက်အခန်းပြင်ပေးထားမယ်အေးအေးဆေးဆေးသာနေ၊ရေမီးအပြည့်အစုံနှင့်လေထီးခုန်လို့ရတယ်။

“အံမာ..အပြောကတော့ကောင်းသား” “အပြောကောင်းတာမဟုတ်ဘူး၊အထူးဧည့်သည်တွေလာရင်တည်းဖို့အတွက်စီစဉ်ထားတာ” “အေးကောင်းတယ်ကွာ” “ညနေသောက်ဖို့စီစဉ်ထားမယ်”. “ကျေးဇူးသူငယ်ချင်း” “မချိုရေ လာတော့အခန်းစီစဉ်ပေးပြီးပြီ” “ဟုတ်ကဲ့ကိုမြသာ” မချိုလည်းခရီးပန်းလာတဲ့အတွက်စီစဉ်ထားတဲ့အခန်းထဲဝင်အနားယူလိုက်တယ်။ကိုမြသာလည်းသူငယ်ချင်းဖြစ်သူနှင့်လိုက်သွားပြီးစ ကားပြောနေတာမို့အိပ်လိုက်တာညနေစောင်းမှနိုးတယ်။အားအင်တွေပြည့်သွားသလိုပါပဲ။မျက်နှာသစ်ပြီးအခန်းအပြင်ထွက်ကြည့်တော့ ကိုမြသာတို့ဝိုင်းကစနေပြီ။ “မချို လာလေ အမြည်းစား” “ဟုတ်ကဲ့ကိုမြသာ” “မချို ဝိုင်တွေရှိတယ်။လန်းသွားအောင်နည်း နည်းသောက်လိုက်” “ဟုတ်ကဲ့ကိုမြသာ” မချိုဝိုင်တစ်ခွက်ကိုယူပြီးသောက်လိုက်တယ်။ အာရုံတွေလန်းဆန်းသွားပြီးစကားလေးပိုသွက်လာတယ်။သောက်ရင်းစားရင်းကိုမြသာသူငယ်ချင်းနှင့်စကားပြောနေလိုက်တယ်။ကိုမြသာအရက်ခွက်ထဲမှာပုလင်းသေးသေးလေးထဲကတစ်ခုလောင်းထည့်ပြီးသောက်တော့မချိုသဘောပေါက်တယ်။ဒီညကိုမြသာတော့ငါ့ကို ကြမ်းတော့မယ်ဆိုတာသိပြီးရင်တောင်ခုန်သွားတယ်။ကိုမြသာကကြမ်းရင်မချိုခဏလေးနှင့်ပြီးတယ်။မပြီးဘူးဆိုတာတောင်နှစ်ကြိမ်အနည်းဆုံးပဲ။

မချိုကိုမြသာအလိုးကိုတော်တော်လေးစွဲနေပါပြီ။ရန်ကုန်ပြန်ရမှာတောင်မပြန်ချင်တော့ဘူး။ကိုမြသာနှင့်တစ်လကိုးသီတင်းနေချင်သေးတယ်လေ။ယောက်ကျားကလကုန်လာမှာမို့သာပြန်ရမှာပါ။သောက်စားကြပြီးတော့ မချိုနှင့်မြသာအခန်းထဲအတူဝင်ခဲ့တယ်။အခန်းထဲရောက်ရုံနှင့်ကိုမြသာကမချိုဖင်ကြီးကိုစနယ်တော့တာပါပဲ။ “အာ့ ကိုမြသာမစောလွန်းဘူးလား” “မစောတော့ဘူးလေ၊အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်ရမှာ” “ဟွန်းးဒါမျိုးဆိုဝီရိယရှိတယ်”မချို ကကိုမြသာကိုမျက်စချီပြီးပြောလိုက်တော့ “ဟားးဟားးလာစမ်းပါမချိုရယ်။လီးလေးစုပ်ပေးအုံး” “စုပ်ပေးမှာပေါ့ရှင်၊ဒီကလည်းစုပ်ပေးရတာကိုအရမ်းကြိုက်နေပြီ” ကိုမြသာနှင့်မချိုစကားပြောနေတုန်းမှာတဖက်ခန်းကကိုမြသာသူငယ်ချင်းကဝိုင်ဖိုင်လွင့်ကာကိုမြသာတို့အခန်းမှာတတ်ထားတဲ့360° cctvကိုဖွင့်ကာSaveလိုက်တယ်။360°cctv ရဲ့အစွမ်းကနေရာစုံကိုပုံကြီးချဲ့ပြီးကြည့်နိုင်သလိုအသံပါပေးနိုင်တယ်။လေးလက်မပတ်လည်အဝိုင်းပြားလေးမို့မျက်နှာကျက်မှာကပ်ထားနိုင်တာကြောင့်သဲသဲကွဲကွဲမြင်ရတယ်။ကိုမြသာတို့ကိုcctvနှင့်ရိုက်ထားတာကနောက်ပြောင်ချင်လို့ဖြစ်ပြီးကိုမြသာကိုဖွင့်ပြဖို့ဖြစ်တယ်။ အချိန်တိုအတွင်းမှာပဲကိုမြသာရောမချိုပါအဝတ်တွေမရှိကြတော့ဘူး။ကိုမြသာကရပ်နေပြီးမချိုကကိုမြသာလီးကိုဒူးထောက်ပြီးစုပ်နေတယ်။ “အားးကောင်းတယ်မချို အားးရှီးးရှီးးး” မြသာအားမရစွာနှင့်မချိုခေါင်းကိုကိုင်ပြီးလီးနှင့်မချိုပါးစပ်ကိုဖြေးဖြေးချင်းလိုးလိုက်တယ်။

“အွတ် အု အု ဘွတ် အာ့” “အားးကိုမြသာ လီးကပိုကြီးလာသလိုပဲ” ရှည်လျှားထွားကျိုင်းတဲ့လီးကမချိုပါးစပ်ထဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ပါပဲ။လည်ချောင်းထဲထိဝင်လာတဲ့လီးကိုမချိုလက်နဲ့အရင်းကကိုင်တားလိုက်ပြီးလီးထိပ်ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်.. ” “အာ့ရှီးတော်ပြီမချို လိုးပြီးမှပြန်စုပ်ပေး” “ဟုတ် ကိုမြသာ ၊မချိုကိုလုပ်ပေးဦးလေ” “လုပ်ပေးမှာပေါ့ဗျာ။ဒီလိုစောက်ဖုတ်ကယက်လို့လည်းသိပ်ကောင်းတာ” “တကယ်ပြောတာနှော် ကိုမြသာ၊နောက်တော့ရိုးသွားပြီမလုပ်နဲ့” “မချိုသာအချိန်မရွေးလာခံရင်ဒီကလည်းအချိန်မရွေးနေရာမရွေးဘူးဗျ” မချိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်လှဲရင်းခြေကားကာဒူး ထောင်လိုက်တယ်။ကိုမြသာကုတင်အောက်ကနေထူးထောက်ပြီးမချိုပေါင်ကြားဝင်ကာ စောက်စေ့ကလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် ရာ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အာ့ရှီးးရှီးးကိုမြသာ” မချိုခါးကလေပေါ်မြှောက်တက်လာတယ်။ ရီဝေဝေအမူးလေးနှင့်စိတ်ထဲရှိသမျှဖွင့်ထုတ်ပစ်သလိုညည်းတွားပစ်လိုက်တယ်။မြသာလည်းမခိုဖင်ကြီးကိုမြှောက်ပြီးဖင်ဝကစပြီးလျှာအပြားလိုက်လုပ်ကာယက်ပေးချိန်မချိုကတံခေါက်ကွေးနေရာကိုလက်နဲ့ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တယ်။မချိုဖင်ဝကယက်လို့အကောင်းဆုံးအနေအထားကိုရောက်လာပြီးစောက်ဖုတ်ကပြဲအာထွက်လာတော့မြသာလည်းစောက်ခေါင်းထဲလျှာဝင်နိုင်မျှဝင်အောင်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ပလပ် ပလပ် ပလပ်” “အားးးရှီးးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ အိုးးးး” မချိုရဲ့စိတ်ထန်တဲ့ညည်းတွားချက်ကြောင့်မြသာစိတ်ကအရမ်းထန်လာတယ်။အရက်သောက်တုန်းကကာမဆေးတွေပါရောသောက်ထားတာမို့အရင်ကထက်ပ်ုပြီးစိတ်ပါနေပြီလေ မြသာကမချိုရဲ့စောက်စေ့ကလေးကိုပွတ်ပြီးဖင်ဝကနေစောက်ဖုတ်ထဲရောက်အောင်လျှာသွင်းပြီးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ကာနွုတ်ခမ်းတွေနှင့်ပွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ “အားးရှီးးးရှီးးးကိုမြသာ မချိုပြီးတော့မယ်ကွာ။လိုးပေးပါတော့အရမ်းခံချင်နေပြီ” ဝိုင်ကြောင့်ရီဝေဝေဖြစ်နေတဲ့မချို ကိုမြသာကိုမြန်မြန်လိုးဖို့သာတိုက်တွန်းလိုက်တော့တယ်။ မြသာလည်းမတ်တပ်ရပ်ပြီးမချိုစောက်ရည်တွေစိုရွဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလီးထိပ်ဖူးလေးတေ့ပြီးဖိချလိုက်တယ်။ “ဗျစ် ဗြိ ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ” “အာ့ အိ အားးးးးရှီးးရှီးးး” ကာမဆေးကြောင့်ကြီးထွားနေတဲ့လီးကြီးကမချိုစောက်ဖုတ်ထဲကျွံဝင်သွားပြီးမချိုမှာ ကောင်းလွန်းလို့တုန်ဆင်းသွားတယ်။ “ကိုမြသာကြမ်းပေးတော့……….မချိုအရမ်းကောင်းနေပြီ” မချိုလည်းဇိမ်ရှိလွန်းလို့စလိုးစဉ်မှာပဲကြမ်းဖို့တောင်းဆိုလိုက်တယ်။မချိုခြေနှစ်ဘက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီးဖင်ကြီးအပေါ်မြောက်တက်လာအောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုမြသာလည်းမချိုရဲ့တောင်းဆိုချက်ကြောင့်မြန်မြန်သွက်သွက်ကလေးလိုးလိုက်တာလီးကဇွိ ကနဲဗြိကနဲဝင်သလို စောက်ဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေကြောင့်လီးနှင့်အဖုတ်မှာအမြုတ်တွေဖြူဖွေးထလာပြီးလီးဝင်သံတဘွတ်ဘွတ်ထွက်လာသလိုမချိုရဲ့ညည်းတွားသံကလည်းပိုပြီးအသံကျယ်လာခဲ့တယ်။ “ဇွိ ဗျိ ဗျိ ဗြစ်ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ်ဖန်းးဖန်းး” “အာ့! အင့်! ရှီးးရှီးးးအားးးကောင်းတယ်အားး” မချိုဒီတစ်တကြိမ်လိုးတာအရမ်းကိုစိတ်ပါ နေပြီကောင်းလွန်းနေတော့လည်း “ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးးးဘွတ် ဘွတ် ဖန်းးးဖန်းး” “အားးရှီးးးရှီးးးကောင်းတယ် အားးးပြီးပြီ အားရှီးးးးအားးးးး” မချိုစောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေစီးထွက်လာလို့လိုးရတာနည်းနည်းအသံပိုထွက်လာတယ်။

မချိုပြီးသွားပေမယ့်ကိုမြသာလီးကအစွမ်းကုန်တောင်ဆဲပါ။ “မချို လီးစုပ်ပေးအုံးကွာ” “အင်းးစုပ်ပေးမယ်” မချိုအိပ်နေရာကလူးလဲထလာပြီးလီးရည်တွေစောက်ရည်တွေပေနေတဲ့လီးကိုမရွံမရှာပဲတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “မချို ကျနော်ဖင်လိုးမလို့” “လိုးလေ” “ပြန်အိပ်လိုက်မချို” “အင်း ကိုမြသာ “”မချို ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီးလက်နှစ်ဘက်ကိုပေါင်ဘေးကနေပြီးဖင်ဝကိုဖြဲလိုက်တယ်။ဖင်ဝလည်းကိုမြသာလိုးနေကျမို့စူပြီးနေတယ်။ကိုမြသာမချိုဖင်ကိုတစ်ခါတည်းမလိုးသေးပဲမချိုစောက်ဖုတ်ထဲလီးထည့်ကာဖင်ထဲလီးအဝင်ချောစောရန်အတွက်လီးကိုအရည်တွေနှင့်စိုရွဲစေလိုက်ပြီးမှမချိုဖြဲထားထတဲ့ဖင်ထဲကိုလီးထိုးသွင်းလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗြိ ဗျစ် ဘွတ်” “ကျွတ်…အာ့..အင်းးးအီးးးးးးးကိုမြသာ” မချိုမှာ လီးဝင်လာတော့ကျွတ်တချက်သပ်ကာအော်ညည်းတွားလိုက်တော့တယ်။ကိုမြသာ လည်းလီးဝင်ကောင်းအောင်ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုတခါလိုးလိုက်တယ်။ပြီးမှပြန် ဆွဲထုတ်ကာလီးကိုအဆုံးထိသွင်းပြီးလိုးလိုက်ရာ “အာ့ရှီးးရှီးးး ကိုမြသာမချို ခံနိုင်ပြီ” မချိုလည်းဖင်လိုးခံရတာသက်သာလာပြီးဖင်ဇိမ်ရှိလာတော့တယ်။ “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးး” “အားးရှီးးးရှီးးးကောင်းတယ် အားးး” ကိုမြသာလီးကိုအဆုံးထိသွင်းကာအဆုံးထိပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။လီးထွက်လာတော့မချို ဖင်ခေါင်းလေးဟပြီးတဖြေးဖြေးပြန်စေ့ချိန်မှာကိုမြသာနောက်ထပ်တကြိမ်ထပ်သွင်းပြီးလိုးလိုက်ပြန်တယ်။ “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးး” “အာ့!အင့် အိ ကောင်းနေပြီပြန်မထုတ်နဲ့တော့” မချိုလီးကိုပြန်မထုတ်စေဘဲကိုမြသာကိုဆက်ပြီးလိုးစေလိုက်တယ်။

ကိုမြသာလည်းမချိုအလိုတိုင်းပြန်မထွက်ပဲလိုးပေးလိုက်တော့ “အားးးကိုမြသာအီးးးးးမြန်မြန်လိုးပေး”မြသာလည်းမြန်မြန်လိုးပေးလိုက်ရာ “အားးရှီးးရှီးးး ပြီးးပြီ ပြီးပြီ အားးးးး” မချိုဒုတိယအကြိမ်မြောက်ပြီးဆုံးသွားပြီး စောက်ဖုတ်ရောဖင်ဝပါညှစ်လာပြီးစောက်ဖုတ်ကအရည်တွေထွက်ကျသွားတော့တယ်။ “ကိုမြသာမပြီးသေးဘူးလား” “မပြီးသေးဘူးမချို” “ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ” ‘”ဖင်ထောင်လိုးချင်သေးတယ်” “လိုးလေ ကိုမြသာလိုးရင်ကြိုက်သလောက်လိုးခံပြီးသား” “အင်း လီးစုပ်ပေးအုံး” “လာခဲ့အနားကို” မချိုနားကိုမြသာကပ်လိုက်တော့ဖင်လိုးထားတဲ့လီးကိုမချိုကမက်မက်မောမောစုပ်လိုက်တော့တယ်။မချိုစုပ်ပြီးကိုမြသာမချိုကိုဖင်ထောင်လိုးလိုက်ပြီးသုတ်တွေပန်းထွက်သွားတော့တယ်။မြသာပြီးသွားတော့တော်တော်လေး မောဟိုက်သွားတာမို့အိပ်ရာပေါ်အဝတ်မဝတ်ပဲလှဲချလိုက်ကာမချိုကိုဖက်ထားလိုက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ မြသာတို့အိပ်မှမြသာသူငယ်ချင်းလည်းcctvကိုပိတ်လိုက်တော့တယ်။နောက်ရက်ကိုမြသာပြန်သွားချိန်ရောက်မှကိုမြသာသူငယ်ချင်းမှာဖုန်းကျကွဲပြီးမှန်လဲရတော့တယ်။ဖုန်းထဲမြသာတို့အတွဲလိုးထားတာကိုသိမ်းထားတော့ပြသနာမရှိဘူးထင်ပြီးဖုန်းပြင်ဆိုင်အပ်လိုက်မိတယ်။ မချိုလည်းအိမ်ပြန်ရောက်ပြီးလင်အလာမျေ၊ာ်နေချိန်မှာပဲမချိုယောက်ျားကိုသူ့သူငယ်ချင်းကဖုန်းကိုလာပြတယ်။

“ဟေ့လူ ဒါခင်များမိန်းမမဟုတ်ဘူးလား” “ပေါက်ပေါက်ရှာရှာကွာ” “သေချာလည်းကြည့်လိုက်ဦး” တကယ်လည်းကြည်တော့မချိုဖြစ်နေပြီ။ ဒါကြောင့်မို့ရုံးကိုခွင့်တိုင်ပြီးအိမ်ကိုအမြန်ပြန်ခဲ့ကာ “မချို နင်တော်တော်မကောင်းတဲ့မိန်းမ တဏှာရူးမ” “ရှင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ” “ဒီမှာကြည့်စမ်းနင်တဏှာရူးတာတွေ” မချိုသူ့ယောက်ကျားပြတဲ့ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့သူ့မျက်နှာမြင်ပြီးကြက်သေသေရတော့တယ်။မကောင်းမွု့ဆိုတာဆိပ်ကွယ်ရာမရှိဆိုတဲ့စကားကမှန်နေတယ်။အင်တာနက်ပေါ်ရောက်နေတဲ့သူနှင့်ကိုမြသာလိုးတဲ့အပြာကားကဟိုးလေးတကျော်ဖြစ်နေတော့သမီးလေးကလည်းရှက်လို့ဆိုပြီးမချိုကိုလာပြောသလို။လင်ယောက်ကျားကလည်းမချိုကိုနှင့်ကိုမြသာကိုတရားစွဲဖို့ကြံစည်တော့ကိုမြသာလည်းနောက်ဆုံး တော့သူများမယားကိုခေါ်ပြီးထွက်ပြေးရတော့တယ် ………… ပြီးပါပြီ။